Τα πολικά όντα (Μουράβιεφ)

Το παρακάτω απόσπασμα το παραθέτει η Σοφία στο βιβλίο της "Η αποκατάσταση του Εωσφόρου".

Και τώρα ας δούμε τι έχει να μας πει ο Μουράβιεφ, συγγραφέας του «Γνώση», για τις αληθινές ερωτικές ενώσεις:

«Από το σκοπιά του ζωτικού ενδιαφέροντος του ανθρώπου, ο Παράδεισος παρουσιάζεται με τη μορφή μιας αδιαίρετης και αδιάλυτης ένωσης δυο πολικών όντων.»

«Η αγωνία που οφείλεται στην εσωτερική μόνωση και την φλογερή επιθυμία να βρουν (οι άντρες) την Δέσποινα των Λογισμών τους είναι προνόμιο μιας ελάχιστης μειονότητας ανθρώπων. Για να επιδιώκει κανείς κάτι, πρέπει τουλάχιστον να σκέπτεται. Και η σκέψη πρέπει πραγματικά να κατατρώει την καρδιά του Ιππότη για να τον εξωθεί σε επικίνδυνα πάντοτε κατορθώματα, προκειμένου να βρει το αντικείμενο των επιδιώξεών του.»

«Οι άνθρωποι που ζουν ριζωμένοι στην ατελή τους προσωπικότητα, την κυριαρχούμενη πάντοτε από τις επιθυμίες τους σώματος είναι ικανοποιημένοι και δεν αισθάνονται μέσα στην επάρκειά τους ούτε την ανάγκη, ούτε το ενδιαφέρον για μια τέτοια αναζήτηση. Το καθεστώς του «ελεύθερου ειδυλλίου» τους ταιριάζει, και η ιδέα του μοναδικού ειδυλλίου τους φαίνεται χιμαιρική.»

«Το μεγάλο μυστήριο βρίσκεται στο γεγονός ότι το πραγματικό Εγώ των πολικών όντων είναι ένα και αδιαίρετο. Ένα και για τα δυο. Μόνο που… ζει ταυτόχρονα μέσα σε δυο προσωπικότητες και, φυσικά, μέσα σε δυο χωριστά, αλλά φυσιολογικά πολωμένα, σώματα.»

«Αφού (τα πολικά όντα) εισδύσουν στην συνείδηση της εγρήγορσής τους, η επιδίωξη αυτής της ένωσης διαποτίζει σιγά σιγά τα Εγώ των προσωπικοτήτων τους, δημιουργώντας έτσι μιαν ερωτική έλξη τελείως διαφορετική από εκείνη των συνηθισμένων ανθρώπων : την ευγενή Αγάπη. Αυτή φλογίζει τις καρδιές τους και τους εμπνέει το θάρρος να αναζητήσουν τα μέσα, και ιδιαίτερα τα μέσα της εσωτερικής οδού, ώστε να μπορέσουν να νικήσουν όλα τα καρμικά εμπόδια που ορθώνονται στον δρόμο τους. Κάτι τέτοιο επιτυγχάνεται μόνο με συνειδητές προσπάθειες.»

«Η ένωση αυτή είναι ιερή.»

«Η κατάκτηση της ανδρόγυνης συνείδησης είναι θαυμαστή. Δεν μοιάζει σε τίποτα από ό,τι μπορεί να φανταστεί η φτωχή ανθρώπινη διάνοια, ούτε στις μιμήσεις του κινητικού κέντρου, παρ’όλο που αυτό, για να δημιουργήσει ένα ομοίωμα, καταχράται μεγάλη ποσότητα ενέργειας Σι – 12 από το ερωτικό κέντρο. Η ανδρόγυνη συνείδηση εγκαθιδρύεται έπειτα από ένα κύμα ενέργειας Σολ – 12 που κατακλύζει αυθόρμητα την ανθρώπινη καρδιά. Η ενέργεια αυτή προέρχεται από το ανώτερο συναισθηματικό κέντρο και το αποτέλεσμά της είναι ολότελα άγνωστο στην ανθρώπινη προσωπικότητα που κινείται μόνο μέσα στην καθημερινή ζωή, ακόμα και την πιο εκλεπτυσμένη, με τα τρία κατώτερα κέντρα και με τα 987 μικρά εγώ της.»

«Στην ιδανική περίπτωση πρόκειται για αληθινούς μνηστευμένους. Γι αυτούς η ευλογία του γάμου έχει την βαρύτητα πραγματικού μυστηρίου.»

«Βέβαια, τέτοιες περιπτώσεις είναι πάρα πολύ σπάνιες. Ωστόσο, τα πολικά όντα συναντώνται αναγκαστικά και πολλές φορές αναγνωρίζονται, συνήθως όμως χωρίς να το συνειδητοποιούν, χωρίς καν να γνωρίζουν τι θησαυρό αντιπροσωπεύουν ο ένας για τον άλλον, τι υπέροχες προοπτικές αυτή η συνάντηση ανοίγει εμπρός τους.»

«Η αμοιβαία έλξη των πολικών όντων, έστω κι όταν είναι ασυνείδητα, είναι μεγάλη εξ αιτίας της ανδρόγυνης φύσης τους.»

«Οι συνθήκες είναι αυστηρές και σκληρές, γιατί πρέπει αυτοί οι ίδιοι, αν είναι πραγματικά πολικά όντα, να περάσουν από το ελεύθερο στο μοναδικό ειδύλλιο.»

«Η αγάπη είναι η θεία έκφραση της Αλήθειας, η εμφάνιση του ψεύδους καταστρέφει την ευτυχία των εραστών.»

«Όλη η κλασσική και η σύγχρονη λογοτεχνία μαρτυρεί το ίδιο πράγμα. Κάτω από το πρίσμα των επιδράσεων Α, εξ άλλου, η κατάσταση είναι πολύ φυσιολογική, γιατί όλα έχουν ένα τέλος. Και λένε πολλοί: Πολικά όντα; Είναι ωραίο, βέβαια, αλλά μόνο για τους ονειροπόλους. Και βουλιάζουν στη λάσπη.»

«Κι όμως, η αγάπη των πολικών όντων είναι η μόνη πραγματικότητα που υπάρχει στη ζωή. Μπορούν και πρέπει να θυσιάσουν τα πάντα για να επιτύχουν την ένωσή τους μέσα στην αγνότητα και την αξιοπρέπεια της κατάστασης του Ανδρόγυνου.»

«Η Θέση των πολικών όντων είναι δύσκολη, γιατί δεν πρόκειται πια για κάποια περιπέτεια, αλλά για την προσέγγιση της Βασιλείας των Ουρανών.»

«Η ευθύνη που βαραίνει τα πολικά όντα από τη στιγμή της αναγνώρισής τους είναι μεγάλη.»

Για όσους/ες ενδιαφέρονται να διαβάσουν περισσότερα για το θέμα αυτό, υπάρχει ο παρακάτω σύνδεσμος:

"H διδασκαλία του Μπορίς Μουράβιεφ περί του Πολικού Όντος".

Η προδοσία του λειτουργήματος του μετασχηματιστή

"Το πείραμα απέτυχε. Οι Πρωτόπλαστοι πρόδωσαν το λειτούργημα του μετασχηματιστή και έπεσαν από τη «θέση» τους στην κλίμακα της Δημιουργίας. Έχασαν τον Παράδεισο, δηλαδή το ανώτερο μέρος της ψυχής τους που επικοινωνούσε με το Θεό. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά. 

Ας σταθούμε σε ένα από αυτά. Άρχισαν να ντρέπονται για το φύλο τους ή καλύτερα συνειδητοποίησαν τη χωριστικότητα των φύλων τους.  Άλλο ο άντρας, άλλο η γυναίκα. Γιατί πριν το βλέμμα τους δεν έπεφτε στα σώματά τους; Μήπως επειδή το ανώτερο μέρος της ψυχής δεν βλέπει τη σάρκα, αλλά το εσωτερικό του ανθρώπου; Μήπως επειδή τότε δεν υπήρχε το εγώ και το εσύ, αλλά μια και μόνη ψυχή ανάμεσά τους; Mε την πτώση στο κατώτερο επίπεδο, φυσικό ήταν να εστιαστεί η προσοχή στα σώματα και στη διαφορά των φύλων. 

Μια άλλη συνέπεια της πτώσης ήταν η τεκνογονία. Ο κόσμος της ύλης είναι φθαρτός, υπόκειται στο νόμο της γέννησης και του θανάτου, γι αυτό ωθεί τα σώματα των ανθρώπων στη δημιουργία απογόνων, όπως είπαμε. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος παρηγοριάς μπροστά στο γεγονός της φθοράς και του θανάτου. Η μόνη τους – κίβδηλη – αθανασία. 

Αλλά μια και θίξαμε το θέμα της τεκνογονίας, δεν θα ήταν ίσως άσκοπη η παράθεση των λεγομένων του Γκουρτζίεφ σ’αυτό το θέμα:

«Περιέγραψε (ο Γκουρτζίεφ) την κατάσταση του πατέρα και της μητέρας. Το πώς βρίσκονται ξαπλωμένοι στο κρεβάτι και δέχονται τους ήχους και τα αρώματα από τον κήπο και πως νιώθουν όμορφα. Σ’αυτή την κατάσταση, ο σπόρος που σπέρνεται προορίζεται για ευτυχία. Αλλά αν κάποιος είναι γεμάτος πάθος, οργισμένος με τον σύντροφό του ή με κάποιον άλλο, ή αν ο πατέρας σκέπτεται τα οικονομικά του και πόσο θα στοιχίσει το μωρό, τότε όλες αυτές οι επιδράσεις εισχωρούν στο σπέρμα, και η ουσία σχηματίζεται με τάσεις μίσους και φιλαργυρίας. Δεν φταίει ο Θεός γι αυτή την κατάσταση. Τον άνθρωπο τον έφτιαξε για να είναι αγνός. Αν τώρα είναι βρώμικος, αυτό είναι δικό του λάθος.»

Ύστερα από τα παραπάνω, όσοι γονείς έσπειραν παιδιά κάτω από την κυριαρχία του φόβου, του μίσους, της καχυποψίας, του ψεύδους, του άγχους, θα πρέπει να περιμένουν τους καρπούς της σποράς τους στα παιδιά τους.

Τώρα, εύκολα καταλαβαίνει κανείς γιατί η ψυχική ή πνευματική ερωτική ένωση δεν επιθυμεί την τεκνογονία. Δε εστιάζεται στο σώμα, στον θάνατο, αλλά στην ψυχή ή στο πνεύμα, δηλαδή στην αθανασία. Ζει την αθανασία του Έρωτα και αυτή είναι η πληρότητά της."

 Η αποκατάσταση του Εωσφόρου

 

Δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι ψυχή

«Εδώ βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την «αφελή» αποκάλυψη ενός τρομερού μυστικού. Δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι ψυχή. Ενώ όλοι οι άνθρωποι έχουν ανθρώπινο σχήμα. Με άλλα λόγια, δυο εντελώς διαφορετικές κατηγορίες όντων έχουν ανθρώπινο σχήμα. 

Ο Τζων Μπένετ, στο βιβλίο του «Γκουτζίεφ: Η δημιουργία ενός Νέου Κόσμου», αναφέρει τον Γκουρζίεφ να διακρίνει ανάμεσα σε τρεις κατηγορίες ανθρώπινων όντων. Παραθέτουμε:

«Υπάρχουν τρία εντελώς διαφορετικά είδη όντων που παίρνουν ανθρώπινο σχήμα. Το πρώτο είδος είναι «Ενσαρκώσεις Κοσμικών Οντοτήτων σταλμένων από ψηλά». Το δεύτερο είναι άνθρωποι που έχουν μάθει πώς να ζουν σε αρμονία με τη φύση, με την εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους. Εξαιρούνται από τους κινδύνους της συνηθισμένης ζωής. Έχουν γίνει σωστά Άτομα. Εγώ τους αποκαλώ «ψυχοτέλειους» για να εκφράσω την ιδέα της τελειωμένης ψυχής. Η Τρίτη κατηγορία περιλαμβάνει την μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων που ζουν μια μισο-ζωώδη ύπαρξη η καλύτερα που ζουν σαν μηχανικά παιχνίδια ωθούμενα σχεδόν αποκλειστικά από εξωτερικές δυνάμεις. Αποτελούν την «ψυχοστατική» τάξη, αλλά έχουν τη δυνατότητα για αυτό-τελείωση.»

Σε δική μας ορολογία θα λέγαμε ότι η πρώτη κατηγορία αποτελείται από Πνευματικές Οντότητες που κανονικά κατοικούν στις υψηλές περιοχές του επάνω ημισφαιρίου και ενσαρκώνονται στη γη για να βοηθήσουν τη δεύτερη κατηγορία όντων με ανθρώπινο σχήμα να τελειωθούν ψυχικά. Ας προσέξουμε τη διαφορά. Η πρώτη κατηγορία δεν είναι άνθρωποι, αλλά Κοσμικές Οντότητες. Και διαθέτουν Πνεύμα. Η δεύτερη κατηγορία είναι άνθρωποι και διαθέτουν ψυχή. Η Τρίτη κατηγορία είναι κάτι σαν ζώα, αλλά μπορούν να βελτιώσουν τη ζωϊκή φύση τους και να γίνουν ανθρώπινα όντα.»

Η αποκατάσταση του Εωσφόρου

 

Οι υψηλοί στόχοι απαιτούν κάθαρση

Στο βιβλίο «Η αποκατάσταση του Εωσφόρου», ανάμεσα σε άλλα, η Σοφία αναλύει γιατί πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί/ες απέναντι σε συστήματα και θεωρίες  που υπόσχονται εύκολα και γρήγορα αποτελέσματα, χωρίς να εφοδιάζουν τους ανθρώπους με μεθόδους και εργαλεία, τα οποία θα τους βοηθήσουν να γνωρίσουν τον εαυτό τους. Όπως έχει αναφερθεί και σε άλλη ανάρτηση, αν δεν ασχοληθούμε με την αυτογνωσία, αν δεν ελευθερωθούμε από τους νοητικούς προγραμματισμούς, από τη μηχανικότητα σε σκέψη και συμπεριφορά, τα πάθη και τις συνήθειες,  αν δεν αυτοκαθαρθούμε, η ασχολία με τις απόκρυφες γνώσεις επιφέρει ανισορροπίες (σωματικές, διανοητικές, συναισθηματικές, ψυχολογικές). 

Σε αυτή τη διαδικασία όμως, ο άνθρωπος χρειάζεται καθοδήγηση από κάποιο άνθρωπο που να έχει εκείνος πρώτα περάσει από τη διαδικασία επιτυχώς. Η βοήθεια χρειάζεται γιατί ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να παλέψει μόνος του με τις συνήθειες, τους νοητικούς προγραμματισμούς, τις σκέψεις και τα αρνητικά συναισθήματα. Καταρχήν δεν είναι σε θέση να τα αναγνωρίσει. Δεν μπορεί να δει καθαρά, ψεύδεται συνεχώς προς τον εαυτό του, έχει μια πλαστή εικόνα για εκείνον, διότι πολύ απλά άγεται και φέρεται από τον εγωκεντρισμό.  Ή – κατά μία άλλη ορολογία - ζει μηχανικά, ζει μέσα σε έναν συνεχή ύπνο. Με λίγα λόγια, ο άνθρωπος δεν είναι κύριος του εαυτού του.  Δεν διαθέτει «μαγνητικό κέντρο», το οποίο να τον καθοδηγεί σωστά προς τον στόχο του. Στις περισσότερες περιπτώσεις μάλιστα, δεν ξέρει καν ΠΟΙΟΣ είναι ο στόχος του!  

Αυτά είναι θέματα που οφείλουμε να κατανοήσουμε όλοι μας. Η κατανόηση όμως δεν μπορεί να γίνει διανοητικά. Πρέπει να είμαστε  απόλυτα ειλικρινείς με τον εαυτό μας. Να νιώσουμε και να παραδεχτούμε την αδυναμία μας. Και να απογοητευτούμε με το γεγονός αυτό. Αυτό θα λειτουργήσει ως σοκ για τον οργανισμό μας. Και (ίσως) αυτό μας δώσει την ενέργεια που χρειαζόμαστε για να αρχίσουμε τη διαδικασία. 

Αυτή είναι η μια επιλογή. Υπάρχει και η άλλη επιλογή βέβαια: να παραμείνουμε στον ύπνο μας. Και να συνεχίσουμε να κάνουμε κύκλους…

«Αλλά ο μεγαλύτερος κίνδυνος βρίσκεται στα συστήματα που εμφυσούν στον άνθρωπο την ιδέα ότι το τέρμα του δρόμου βρίσκεται σε ό,τι αποτελεί στην ουσία, το πρώτο μόλις ή έστω το δεύτερο σκαλοπάτι. Σαν να λέγαμε ότι ένας απόφοιτος του Δημοτικού διατείνεται σ’ένα παιδί του Νηπιαγωγείου ότι δεν υπάρχει άλλο σκαλοπάτι παιδείας πέρα από το Δημοτικό. Έτσι πείθουν τους ανθρώπους να μην ολοκληρώσουν ποτέ την πορεία τους προς το τέρμα, αφού θα πιστεύουν ότι έχουν φθάσει σε αυτό. 

Τότε, θα μπορούσε να ρωτήσει κανείς, που να στραφεί για να βρει σωστή καθοδήγηση; Εμείς θα λέγαμε να αποφύγει τα «εύκολα» συστήματα που υπόσχονται σύντομα και εντυπωσιακά αποτελέσματα ή ηρέμηση, ευδαιμονικά συναισθήματα, άνοιγμα των κέντρων, απόκτηση απόκρυφων δυνάμεων, εύκολη είσδυση σε «μεταφυσικές» περιοχές ή καλύτερα στην τόσο επικίνδυνη και διαλυτική περιοχή του ψυχισμού. 

Να δυσπιστούν σε κάθε σύστημα που δεν οδηγεί πρώτα σε απόλυτη «πτωχεία» του νου, του συναισθήματος και της αίσθησης, που δεν έχει για κορύφωσή του όχι τον Θεό της φύσης, όχι τον Θεό της ζωής, όχι τον Θεό του σύμπαντος, ότι τον Θεό των ακτινοβολιών, όχι το Θεό των ψυχών και των πνευμάτων, αλλά τον Θεό πέρα απ’όλες τις εκδηλώσεις, τον Ανεκδήλωτο και Ανεξερεύνητο. Αλλά και εδώ, όπως είπαμε, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να νομίσει κανείς ότι έφτασε ακριβώς στο Απόλυτο ενώ στην ουσία το είναι του θα έχει ανοίξει απλώς στην ευρυχωρία κάποιας ενδιάμεσης περιοχής. Και επειδή τόσο υψηλοί στόχοι απαιτούν κάθαρση των κέντρων και των λειτουργιών του ανθρώπου από κάθε εγωκεντρικό κίνητρο, θα πρέπει να εμπιστευτεί κανείς τον εαυτό του σ’έναν που να ξέρει, πέρα από οτιδήποτε άλλο, την αντοχή και τη λειτουργία του νευρικού συστήματος για να αποφευχθούν βλάβες των νεύρων ή σε κάποιον με καθολική θέαση και πείρα ολόκληρης της εσωτερικής πορείας από τον Εγωκεντρισμό μέχρι την Καθαρή Συνειδητότητα.»

Η αποκατάσταση του Εωσφόρου

Η αποκατάσταση του Εωσφόρου - μια πρώτη ματιά

Καλοκάγαθος διάβολος : «Φυσικά, ακόμα χειρότερη είναι η σύνδεση του σεξ με μυστικιστικές καταστάσεις, δηλαδή με εκείνη την χιλιοσυζητημένη αίσθηση του θαυμαστού και της αθανασίας. Αυτές οι αισθήσεις συμβαίνουν εντελώς μακριά μας και η επίδρασή μας δεν τις φθάνει.

Από την άλλη, η συγκίνηση του σεξ μπορεί να φανεί χρήσιμη από τη δική μας σκοπιά. Όταν συνδέεται με την παραμικρή αίσθηση της αποστροφής, με αίσθηση ενοχής και ντροπής, με το λαθραίο και με την αίσθηση ότι κάνει κανείς κάτι κακό, είναι ακριβώς αυτό που θέλουμε. Βλέπεις, το σεξ αλλιώς εκφράζεται στον ένα και αλλιώς στον άλλο. Μπορεί ή να είναι σύμμαχός μας ή εχθρός μας.

Μόνον εκείνοι που έχουν την ικανότητα για έξαρση ή για ρομαντική διάθεση ή που νιώθουν την «θαυμαστή» διάσταση στο σεξ είναι εντελώς απρόσιτοι σε μας. Αλλά, ευτυχώς, αυτό συμβαίνει πολύ σπάνια.»

Το βιβλίο «Η αποκατάσταση του Εωσφόρου» αποτελεί μια αριστοτεχνική ανάλυση του διηγήματος «Ο καλοκάγαθος διάβολος» του Peter Ouspensky από τη Σοφία. Στο πρώτο μέρος του βιβλίου υπάρχει το ίδιο το διήγημα, ενώ στο δεύτερο μέρος υπάρχει η ανάλυση της Σοφίας, με επεκτάσεις, συμπληρώσεις και επεξηγήσεις των ιδεών που βρίσκονται διάσπαρτες εκεί. Εκτός από αυτά, η Σοφία παραθέτει μέσα στην ανάλυση της και πολύ σπουδαία αποσπάσματα από άλλους συγγραφείς, τα οποία ρίχνουν ακόμα περισσότερο φως στα όσα αναλύει.  

Ενδεικτικά αναφέρουμε ορισμένα από τα θέματα που υπάρχουν στο βιβλίο: 

Συστήματα και θεωρίες που απομακρύνουν τον άνθρωπο από την πραγματική εσωτερική πορεία. 

Η ύπαρξη μιας κλίμακας κόσμων και η θέση που ο άνθρωπος κατέχει σε αυτή (βλ και στο βιβλίο «Η Θέση» της Σοφίας Άντζακα).

Το θέμα της ψυχής και της πτώσης. Ποιος και γιατί έχει ανάγκη την ψυχή του ανθρώπου.

Το θέμα των Πρωτόπλαστων και η εξήγηση της ανάγκης για σαρκική διαιώνιση – τεκνογονία, ως συνέπεια της πτώσης. 

Οι κατηγορίες των ανθρώπινων όντων.

Το έργο του μετασχηματισμού δεν είναι για όλους.

Η αισθησιακή και η ασκητική στάση, ως δυο πλευρές του ίδιου νομίσματος – η χωριστικότητα 

Μυστικιστικό σεξ

Το σεξ ως αναζήτηση της τελειότητας (Collin)

Τα πολικά οντα (Mouravieff)

Αναφορά στη θεωρία της "επαναστροφής" (Gurdjieff - Ouspensky)

Αναφορά στην "αυτοενθύμηση" (Collin)

Αναφορές σε ιδέες από το σύστημα των Gurdjieff - Ouspensky (το μαγνητικό κέντρο, οι επιδράσεις, η αναζήτηση Σχολής, η θεωρία της επαναστροφής, νόμος των τριών)

Η ανάγνωση του βιβλίου αυτού προτείνεται να συνδυαστεί με την ανάγνωση των εξής βιβλίων :

«Αναζητώντας τον κόσμο του θαυμαστού» - Peter Ouspensky

«Η παράξενη ζωή του Ιβάν Οσοκίν» - Peter Ouspensky
«Η θεωρία της αιώνιας ζωής» - Rodney Collin

 

Αποσπάσματα από το βιβλίο θα αναρτηθούν προσεχώς.