Παρασκευή 3 Απριλίου 2015

Ο Ερωτας - πορθμέας για την υπερβατική ύπαρξη



«Ζούμε την αλχημεία των Ιερών Γάμων μας,» σκέφτηκε. «Τη μίξη των πιο μύχιων και αγνών στοιχείων μας. Και μ’αυτή τη μίξη, μ’αυτή την ιερογαμία, εισχωρούμε σε περιοχές πέρα από τον Έρωτα, εξερευνούμε χώρους εφτασφράγιστους στους ανέραστους.

Με «ανέραστους» εννοούσε όσους δε ζούσαν την εσωτερική ιερογαμία.

«Τώρα αρχίζω να υποπτεύομαι το ρόλο του Έρωτα,» συλλογίστηκε. «Ο έρωτας δεν είναι για δική μας ευχαρίστηση, για να δώσει μια νότα χαράς στην άχαρη ύπαρξη των ανθρώπων, αλλά ένα μέσο, ένας Πήγασος, ένας πορθμέας, που οδηγεί την ιερογαμική ενότητα δυο ετεροφύλων σε περιοχές της αόρατης πραγματικότητας απροσπέλαστες στους ασυντρόφευτους. Είναι ένα μέσο που οδηγεί στην υπερβατική ύπαρξη.»

Η ιερότητα της ιερογαμίας την έκανε να ριγήσει.
Ο χρόνος πέρασε χωρίς να τον καταλάβουν. Ήταν αργά όταν πήραν το δρόμο του γυρισμού. Κρατιόνταν απ’το χέρι και κοιτάζονταν στα μάτια, με μυστική συγκίνηση, προϊόν των διαπιστώσεων που είχαν κάνει.

Ήταν φανερό ότι ενώ τα σώματά τους ήταν στη γη, ενώ η κάθε μέρα τους ήταν βυθισμένη στις ασχήμιες (και στις ομορφιές) της γήινης διάστασης, το είναι τους ζούσε και ξεδιπλωνόταν σε μια περιοχή που της ταίριαζε το όνομα αιωνιότητα. Πόσο λάθος έχουν όσοι φαντάζονται ότι η αιωνιότητα είναι μια στατική κατάσταση! Ο ΚΑ. και η Θ. ωστόσο, ήξεραν, από πρώτο χέρι, τη δυναμική ή κινητική πλευρά της.»


Ιερός Γάμος 4






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου